با این که گرفته رنگ غم بال وپرم
ای کاش به سمت بیکران ها بپرم
باید بروم که آسمان منتظر است
من شاعرم و اسیر جایی دگرم...
شعراز دوستم استاد حاجی بنده
شالوده ام از تضاد بود از اول
ابعاد مرا عشق به هم ریخته بود
روحم به تنم گشاد بود از اول