منزوی

به سینه میزندم سر   دلی که کرده هوایت       

 دلی که کرده هوای کرشمه های صدایت

نه یوسفم  نه سیاوش  به نفس کشتن و پرهیز

که آورد دلم   ای دوست  تاب وسوسه هایت

ترا  ز جرگه انبوه خاطرات قدیمی....

برون کشیده ام و دل نهاده ام به صفایت

تو سخت و دیر به دست آمدی مرا و عجب نیست

نمیکنم اگر ای دوست! سهل و زود رهایت

گره به کار من افتاده است از غم غربت

کجاست چابکی دستهای عقده گشایت؟

"دلم گرفته برایت" زبان ساده عشق است

سلیس و ساده بگویم: دلم گرفته برایت!