هیچکس از حال ما پرسید ، نه !!

هیچکس اندوه ما را دید ، نه !!

هیچکس اشکی برای ما  نریخت

هر که با ما  بود از ما می گریخت

چند روزی هست حالم دیدنیست

حال من از این و آن پرسیدنیست

گاه بر روی زمین زل میزنم

گاه بر حافظ تفأل میزنم

حافظ فرزانه فالم را گرفت

یک غزل آمد که حالم را گرفتم:

«ما ز یاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم»