وقتش شده که بیرق و پرچم بیاورید
مردم کتیبه های حسـینیه نزد کیست؟
«باز این چه شورش است که، عالم» بیاورید
خواهید از خدا که در این شصت روز عمر
در بین روضه ها نکند کم بیاورید
این اشک ها برای حسینی شدن کم است
صد چشـمه چشم، کوثر و زمزم بیاورید
هنگام روضه خواندن ذاکر درون ذهن
تصویر قتلگـاه مجسّم بیاورید
هر سینه نیست قبر حسین و مطاف او
در هیئت غمش، دل مَحرم بیاورید
«فَلتُلطَمُ الخُدود و تُشَقُّ الجُیوب»1 را
بر گونه ها و سـینه فراهم بیاورید
رخت سپید کنده و در گنجه افکنید
پیراهن سیاه محرّم بیاورید
شاعر: مجید لشکری
( 1. قال الصّادق علیه السّلام: فَلِمِثلِ الحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ فَلتُلطَمُ الخُدود وَ تُشَقّ الجُیوب:
همانا به مانند حسین علیه السّلام پس باید بر صورت ها زده شود و گریبان ها چاک گردد.)